Ξέρουμε καλά πλέον, πως η πραγματικότητα που μας επιβάλουν οι αρχιεπίσκοποι των αγορών και οι γλίτσες της πολιτικής ορθότητας, βίου και πράξεων, έχει έναν ξέφρενο ρυθμό συναλλαγής ώστε να μην αμφιβάλουμε διόλου για την τερατωδία της.
Ετούτη η πραγματικότητα που μας έρχεται φυτευτή απ’ το γραφείο τύπου της Νέας Αγαμίας ομιλεί εντός μας με την ίδια ρυπαρότητα που ο ανταγωνισμός και η ιερή αριστεία απλώνει τα πλοκάμια της φρίκης, στο μητρικό σπασμό της ανθρωπότητας που θάβεται κάτω απ’ τα ερείπια της καλοζωίας των λίγων.
Η σωτηρία της ανθρωπότητας κρέμεται από μια μουνότριχα. Απ’ την ανταρσία της γυναίκας απέναντι στην πολεμική έγνοια των αντρών.
Όταν η χυδαία ανδροκρατία της Κυριαρχίας υποπτευόταν τη συμμετοχή των γυναικών στο διονυσιακό υπέδαφος της κοινωνικής ζωής και τις οργιαστικές τελετές υπέρ του Άδωνι και υπέρ του φαλλού άρχιζε να πετσοκόβει κλειτορίδες για να σταματήσει την εκτροφή της εξέγερσης και την επέλαση των γυναικείων υγρών, που, ορμητικά έρχονται να καταλύσουν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Η ερωτική επιθυμία των γυναικών πηγαίνει πέρα απ’ τους θεσμούς και τα καρναβάλια που απελευθερώνουν προσωρινά αλλά λειτουργούν ως δικλίδες ασφαλείας για τους κρατούντες.
Η ερωτική εξέγερση των γυναικών ήταν είναι και θα είναι επαναστατική πολιτική πράξη.
Μέσα στις πολιτείες των ανθρώπων η Φύση και ο Έρωτας παραμένουν ασυμφιλίωτες δυνάμεις που βράζουν μέσα στη χύτρα της εξομολόγησης και στο καταναλωτικό όργιο.
Απ’ τους τράγους παπάδες μέχρι τα πολιτικά τσόλια που κηδεμονεύουν το μουνί της γυναίκας ίπταται ο πιστός μαλακοκαύλης κάθε αυταπάτης.
Ο νοικοκύρης που γαμεί με προφύλαξη και ο νοικοκύρης που κάνει μια ευχή και δίνει ένα απατηλό νόμισμα στο στόμα του λύκου για να σώσει έναν άστεγο ή ένα παιδί στην Αφρική.
Ο νοικοκύρης που γιορτάζει τα εννιάμερα της χούφτας του τραβώντας ακροποδητί μιαν ένδοξη μαλακία υπέρ Αγίου Βαλεντίνου.
Ο νοικοκύρης που θα ψηφίσει στις εκλογές έρεβος και ελπίδα μαγαρισμένη άλλα όχι γαμήσι και ελεύθερη επιλογή.
Ο νοικοκύρης που σαν τα ερπετά στους θάμνους και στα χορτάρια θα χαθεί στο πένθος και στην κατάθλιψη. Στην τιμή της αδερφής του και της πατρίδας του.
Εκεί που οι αυταπάτες θα σιγοντάρουν την ιερά φρουρά της τραυματισμένης του μνήμης, μακριά απ’ τα υγρά πλοκάμια της Ουτοπίας. Μακριά απ’ τις ζωοφόρες μήτρες και το κλέος τους.
___________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου