Δονκιχωτισμός-Αμοραλισμός-Πνευματική καί Ηθική Κατάπτωση.

Μακάρι κάποιοι να διέθεταν συνείδηση και ηθική. Να μην είχαν αλλοτριωθεί κι αναισθητοποιηθεί στην όψη του ευρώ. Να μην είχαν παρασυρθεί από το διφορούμενο αέρα μιας πρόσκαιρης δημοφιλίας. Βέβαια, ό,τι δίνει κανείς, αυτό αναπόφευκτα και λαμβάνει, στον τελικό, συνολικό απολογισμό…


 Η σθεναρή αντίσταση κατά των
μνημονίων, το ξεμπρόστιασμα των δωσιλογικών κυβερνήσεων, την συνεχή υπενθύμιση της πραγματικής αιτίαςτης "κρίσης", του "χρέους" και της καταστροφής,
     ..έχουν καταντήσει κενό γράμμα, "φωνή βοώντος εν τη ερήμω", και ίσως και γραφικότητα.

     Το Σύστημα που επιβάλλει την Νέα νεοναζιστική Τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια,
     ..στην χώρα μας νικάει κατά κράτος.
     Βέβαια, αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στον ίδιο τον λαό,
     ..που δεν θέλει, και μάλλον δεν αξίζει να σωθεί.
     Ένα εκρηκτικό μείγμα αμορφωσιάς, ηλιθιότητας και επιπολαιότητας, οδήγησαν αυτόν τον λαό στην οριστική του αυτοκτονία πέρσι στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου,
     ..όταν -ήδη τότε έξη χρόνια μέσα στα  μνημόνια- έφτιαξε μιά Βουλή κατά 90% μνημονιακή, και βοηθούντων των κατά 40% βλακωδώς απεχόντων απ' τις εκλογές, ξαναέδωσε την κυβερνητική εξουσία σε δύο από τους πιό εξέχοντες πολιτικούς απατεώνες της μεταπολίτευσης.

     Τα αποτελέσματα εκείνης της περσινής επιλογής του λαού τα ζούμε κάθε μέρα, μέρα με την μέρα, ακόμη και σήμερα,
     ..με τα καινούργια "προαπαιτούμενα" που τάχα έχουν τεθεί για διαπραγμάτευση, αφού είναι ήδη "προϋπογεγραμμένα" από τον Αύγουστο του 2015, και πάντως πριν τις τελευταίες εκλογές,
     ..με το ξεπούλημα των κόκκινων δανείων στα κοράκια των διαφόρων funds (με υπογραφές του περσινού Αυγούστου και αυτό),
      ..θα τα ζήσουμε και αύριο με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς και πρώτων κατοικιών (παλιό "προαπαιτούμενο" κι αυτό, που ικανοποιήθηκε πιά),
      ..με ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις συντάξεων, μέχρι να φτάσουν τα 200 ευρώ (στόχος που είχε θέσει η τρόϊκα εδώ και τέσσερα-πέντε χρόνια, όταν έμμεσα έκαναν νύξεις και συγκρίσεις των δικών μας συντάξεων με τις συντάξεις στην Βουλγαρία και στην Ρουμανία),
     ..με όλο και μεγαλύτερους εξευτελισμούς από τους ευρωπαίους "εταίρους",
     ..με όλο και μεγαλύτερη προδοσία από την κατοχική κυβέρνηση, αυτή ή την επόμενη αδιάφορο. 

     Η ελπίδα πιά μετατοπίζεται σε κάποιους πιό βόρειους του "ευρωπαϊκού νότου" μας λαούς,
     ..που φαίνεται πως λόγω της πιό στέρεης παιδείας και συγκρότησής τους, καταφέρνουν να αντιστέκονται καλύτερα στις σειρήνες της υπερκατανάλωσης, και στον ψεύτικο κόσμο της δανεικής ευμάρειας και του χωρίς αντίκρυσμα ευτυχίας και ανθρωπιάς πλούτου.
     Οι λαοί αυτοί φαίνονται διατεθειμένοι να αντισταθούν ενεργά. Ήδη το κάνουν.
     Μακάρι, γιατί εδώ στον νότο η παράσταση και ο πόλεμος έλαβε τέλος.
     Χάσαμε.

     Και σε έναν πόλεμο ήδη τελειωμένο και χαμένο, 
     ..το να αντιστέκεσαι ακόμη σε κατατάσσει στην κατηγορία  "Δον Κιχώτης".
     Γιατί ας μή γελιόμαστε: για να υπάρξει Αντίσταση τύπου Κατοχής του '40, χρειάζονται @@@ίδια.
     Κι αυτά δεν υπάρχουν.
     Ή μάλλον υπάρχουν. Με άλλη έννοια. Και είναι όλα μέσα στην Βουλή.

Αν είχα στη διάθεσή μου μια ευχή θα ζητούσα να πρυτανεύσει η σύνεση και η ηθική, ως ζητούμενα μιας αδιαπραγμάτευτα απαιτητικής συγκυρίας. Κι απευθύνομαι κυρίως στους «Σάντσο Πάντσα», που ο καθένας μας κρύβει μέσα του, και απαιτείται ελάχιστη προσπάθεια προκειμένου να φανερωθεί.

   Όσο για τους «Δον Κιχώτες»? Είναι μαθηματικά βέβαιο και ακριβές ότι- κατά πώς λέει, χρόνια τώρα, ο σοφός λαός- θα τους «ρίξει τ’ άλογο»…

P.C