Τρίτη 11 Απριλίου 2017

Αρνάκι….άσπρο και παχύ…σίγουρα όμως και ελληνικό ???


Οι μέρες για τη Κυριακή του Πάσχα πλησιάζουν. Τι συμβαίνει όμως με το αρνάκι
που θα βάλουμε στο τραπέζι μας ;; Από ποια χώρα έρχεται, και γιατί καταλήγει στην Ελλάδα ;;
Είναι τα βασικά ερωτηματικά που έχουμε κάθε χρόνο τις ίδιες μέρες.


Ας τα πάρουμε από την αρχή, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το παιχνίδι που παίζεται κάθε χρόνο, ενάντια στους παραγωγούς, αλλά και ενάντια στους ίδιους καταναλωτές.

Η τιμή του αρνιού στον παραγωγό ξεκινά από 3,30 στη Μακεδονία (η τιμή αυτή είναι η ίδια από το 2010). 3,5 με 4 ευρώ στη Πελοπόννησο και Θεσσαλία, και 4 ευρώ στη Κρήτη.
Τα 3/5 του βάρους του αρνιού, είναι το κόστος στο σφαγείο. Ή 1 ευρώ, ανά κιλό που χρεώνουν τα περισσότερα σφαγεία. Αν προσθέσουμε τη μεταφορά, το κέρδος του κρεοπώλη και το ΦΠΑ, η τιμή έχει ξεπεράσει τα 5 ευρώ που βλέπουμε σε πολλά s/m που διαφημίζουν το «ελληνικό αρνάκι ..με  τη βούλα»..!!
Από την άλλη ο παραγωγός έχει απορροφήσει όλο το επιπλέον κόστος από το 2010 μέχρι σήμερα (αύξηση ζωοτροφών, εφορία, 24% ΦΠΑ σε ζώντα ζώα, κλπ).
Ο κρεοπώλης, θα προσθέσει το κέρδος του, την εφορία και το ΦΠΑ του, πριν το τοποθετήσει στη βιτρίνα του.  
Πάμε τώρα στον καταναλωτή. Το καλάθι της «νοικοκυράς» που εδώ και χρόνια μάθαμε να ακούμε. Αυτό το καλάθι, κάθε χρόνο λόγω οικονομικής κρίσης, αδειάζει συστηματικά. Ο καταναλωτής πλέον θα κοιτάξει να προμηθευτεί ότι πιο φτηνό προϊόν βρει, για να γεμίσει το τραπέζι του.

Τέλος, οι ελληνοποιήσεις , και γιατί γίνονται.!!

Όλα ξεκινούν εδώ αντίστροφα..! Πρώτα πάμε στην ανάγκη του καταναλωτή να αγοράσει φτηνά ένα προϊόν. Πρέπει όμως αυτό το προϊόν να είναι και καλό!!
Πιστεύω πως όλοι έχουμε περάσει από μια αγορά και έχουμε ακούσει το « Και καλό.. Και φτηνό»!!

Εδώ μπαίνει και ο ρόλος των εμπόρων, που για να «ικανοποιήσουν τη ζήτηση του αγοραστή» ψάχνουν να βρουν το φτηνό προϊόν.
 Φτηνό λοιπόν κρέας για το Πάσχα,  θα προμηθευτούν οι έμποροι ΟΧΙ από την Ελλάδα, γιατί τους λόγους τους αναφέραμε και πιο πάνω, αλλά από χώρες που τα αρνιά και τα κατσίκια ξεκινούν από 1 ευρώ το κιλό. Και από πού θα ψωνίσουνε?? Από χώρες που και φορολογούν λίγο, έως καθόλου, το κρέας είναι φτηνό, χαμηλό το κόστος της μεταφοράς, και δεν είναι και απαραίτητα.. πολλά πιστοποιητικά…!! Αυτές  οι χώρες είναι η Ρουμανία, η Βουλγαρία, Σκόπια ..και πάμε λέγοντας..!!

Ωραία μέχρι εδώ. Τι γίνεται όμως με τα «βαφτίσια» ???
Γιατί τα Ρουμάνικα αρνιά βαφτίζονται ελληνικά και στη συνέχεια διοχετεύονται στην αγορά???
Και αν είναι Ρουμάνικα, γιατί οι κύριοι έμποροι, δεν βάζουν και μια μεγάλη σφραγίδα « ROMANIA» να έχει και την επιλογή του ο καταναλωτής????

Αν θέλει ελληνικό αρνάκι, με σφραγίδα ελληνική, η τιμή είναι η συγκεκριμένη. Αν θέλει ρουμάνικο, ή σκοπιανό η τιμή είναι μικρότερη και πάμε λέγοντας.

Δε θα μπω στη διαδικασία να πω, πως το ελληνικό είναι καλύτερο από το εισαγόμενο. Αν είναι όμως στην ίδια ή καλύτερη, ή χειρότερη κλίμακα ποιότητας με το ελληνικό, τότε γιατί ο καταναλωτής να μην έχει την δυνατότητα να επιλέξει;;

Γιατί βαφτίζονται κάθε χρόνο, ελληνικά τα αρνιά του Πάσχα;; Και ποιος λοιπόν θα μας δώσει την απάντησή;;;
Ο ΕΦΕΤ, ο ΕΛΓΟ, τα τελωνεία , τι δουλειά κάνουν στην Ελλάδα..;;; Και εμείς σαν πολιτεία ποια θέση έχουμε….;;;

Καλό Πάσχα !!!! Με τα μάτια δεκατέσσερα….!!!!


Ειρήνη Αιμονιώτη
http://greekfood.tv
Το blog στηρίζει τα Ελληνικά Προϊόντα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων.

Εμείς απλά τα δημοσιεύουμε και η αξιολόγησή τους επαφίεται στη κρίση του αναγνώστη.

Αποποιούμαστε κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες