Υποκρισία, ψέμα και διπροσωπία. Κενοί άνθρωποι, κενές συμπεριφορές και κενά συναισθήματα παντού.
Ένας κόσμος γεμάτος από ψεύτικους ανθρώπους κι άδειες ψυχές.
Ανθρώπους που περά από το ψέμα και τη χολή τους δεν έχουν τίποτα παραπάνω να σου προσφέρουν. Ακόμα κι φίλοι αποδεικνύονται ένα ψέμα. Φίλοι καρδιακοί που τους ένιωθες αδέλφια σου και ξεχωριστά άτομα στη ζωή σου.
Έχω σιχαθεί τους ψεύτικους ανθρώπους. Αυτούς με το χάρτινο περιτύλιγμα που φοβούνται να δείξουν τη γύμνια του αληθινού τους προσώπου. Αυτούς που παίζουν το ρόλο κάποιου άλλου, έτσι επειδή τους βολεύει. Μισώ τους διπρόσωπους και τους υποκριτές, εκείνους που μια ζωή κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους.
Προτιμώ ειλικρινείς εχθρούς από ψεύτικους φίλους. Κουράστηκα να περιτριγυρίζομαι από δήθεν συμπεριφορές και φθηνούς χαρακτήρες. Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι με ήθος και πάνω απ’ όλα ειλικρίνεια.
Γουστάρω τους ανθρώπους που θα σου μιλήσουν έξω από τα δόντια και δε θα φοβηθούν μην τυχόν και «τσαλακώσουν» το περιτύλιγμά τους που τόσο καιρό προσπαθούν να κρατήσουν αναλλοίωτο. Αυτούς που θα βγουν μπροστά απ’ τη δείλια τους και θα σου πουν τι είναι αυτό που τους ενοχλεί σε σένα.
Μα πάνω απ’ όλα πηγαίνω τους ανθρώπους που δε φοράνε δυο μάσκες. Αυτούς που τιμούν το ένα και μοναδικό τους πρόσωπο, το αυθεντικό. Αυτούς εκτιμώ και με τέτοιους ανθρώπους θέλω να συναναστρέφομαι.
Καταντήσαμε η γενιά των άδειων συναισθημάτων. Βαρέθηκα, μπούχτισα από ψεύτικους ανθρώπους. Προτιμώ τη μοναξιά παρά τη φιλία που βασίζεται στο ψέμα.
Οι ψεύτικοι άνθρωποι θέλουν να προστατευόσουν μια εικόνα, οι αληθινοί δεν το επιδιώκουν γιατί δεν έχουν κάτι να κρύψουν. Ούτε κόμπλεξ, ούτε ανασφάλειες. Είναι αυθεντικοί και δε φοβούνται να «θιχτούν». Είναι ο εαυτός τους κι είναι ελεύθεροι.
Μερικοί άνθρωποι δε φοβούνται να πουν ωμές αλήθειες. Αυτή είναι η μεγάλη διάφορα των αυθεντικών και των ψεύτικων ανθρώπων. Εύχομαι να υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις γιατί ο κόσμος έχει γίνει μια πελώρια μάζα με ίδιες συμπεριφορές.
Είναι κάτι μέρες που αναλογίζομαι τις καταστάσεις και νιώθω τόσο έντονα το αίσθημα της μοναξιάς. Βάζω τα πράγματα στη σειρά και λέω «προτιμώ τις μοναχικές ώρες από τις ψεύτικες συντροφικές μέρες». Έχω πάψει να αναλώνω το μυαλό μου σε καταστάσεις ψεύτικες. Αποδέχομαι το γεγονός ότι κάποιοι με πούλησαν και δεν εκτίμησαν αυτό που μπορούσα να τους προσφέρω και συνεχίζω τη ζωή μου κανονικά.
Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει αυτό, σκέψου. Άνθρωπος που φεύγει ξαφνικά απ’ τη ζωή σου δε είχε σκοπό να μείνει για πολύ.
Άραγε μέσα σ’ αυτόν τον τιποτένιο κόσμο συναισθημάτων, υπάρχουν αυθεντικές συμπεριφορές;Φοβάμαι πως κάποτε στο δρόμο μας θα συναντήσουμε κάποιον αληθινό, αλλά θα έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ τους ψεύτικους ανθρώπους, που όταν τον ανακαλύψουμε θα ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε το λάθος του.
Οι άνθρωποι δεν είναι αγγελικά πλασμένοι. Ευτυχώς το συνειδητοποίησα νωρίς και κατέληξα στη σωστότερη απόφαση. Από ψεύτικους ανθρώπους θέλω μόνο απόσταση.
Ιωάννα Πορταράκη
http://www.ilov.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου