Περνάς ώρες ολόκληρες στο Facebook, μιλώντας, φλερτάροντας, επικοινωνώντας, εκφράζοντας συναισθήματα και προσεγγίζοντας ανθρώπους που σου αρέσουν και θα ήθελες να τους γνωρίσεις περισσότερο. Θεωρείς ότι έχεις διαρκώς ανθρώπους γύρω σου, με τους οποίους μοιράζεσαι συναισθήματα, σκέψεις, προβληματισμούς και όνειρα…
Και δεν συνειδητοποιείς ότι εκ του ασφαλούς βρίσκεσαι απλά μπροστά σε μια ψυχρή και απρόσωπη οθόνη –του κινητού ή του υπολογιστή σου- μόνος, πείθοντας τον εαυτό σου ότι ζεις, ότι αλληλεπιδράς με άλλους ανθρώπους και ότι επικοινωνείς.
Και δεν συνειδητοποιείς ότι εκ του ασφαλούς βρίσκεσαι απλά μπροστά σε μια ψυχρή και απρόσωπη οθόνη –του κινητού ή του υπολογιστή σου- μόνος, πείθοντας τον εαυτό σου ότι ζεις, ότι αλληλεπιδράς με άλλους ανθρώπους και ότι επικοινωνείς.
Πόσο μπορείς να γνωρίσεις τον άλλο, όταν η γνωριμία ξεκινάει, εκτυλίσσεται και προχωράει περισσότερο μέσω του τσατ στο Facebookπαρά μέσα από την διαπροσωπική επαφή και αλληλεπίδραση;
Πόσο μπορείς να αρχίζεις να χτίζεις μια σχέση εμπιστοσύνης με ένα πρόσωπο που περισσότερο το ξέρεις μέσα από την γραπτή επικοινωνία του διαδικτύου παρά από κοντά;
Πόσο μπορείς να αρχίζεις να χτίζεις μια σχέση εμπιστοσύνης με ένα πρόσωπο που περισσότερο το ξέρεις μέσα από την γραπτή επικοινωνία του διαδικτύου παρά από κοντά;
Μήπως όμως σου φαίνεται πιο εύκολο να εκφράζεις συναισθήματα μέσα του τσατ παρά από κοντά; Μπορεί να είναι πιο εύκολο, όμως, δεν είναι επικοινωνία, δεν υπάρχουν συναισθήματα και δεν υπάρχει ειλικρίνεια. Κρύβεσαι πίσω από μια οθόνη και ο άλλος κρύβεται πίσω από τη δική του οθόνη και ο καθένας παραμυθιάζεται όπως θέλει και για ότι θέλει… Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς ένα άψυχο μέσο για να εκφράσεις έμψυχα και ζωντανά συναισθήματα. Δεν μπορείς να αποκαλύπτεις τον εαυτό σου και να προσδοκάς ότι θα γνωρίσεις τον άλλο μέσα από ένα ψευδο-μέσο αλληλεπίδρασης.
Μπορεί να σου παρέχει ασφάλεια αυτή η απόσταση και να σου δίνει χρόνο να σκεφτείς και να γράψεις αυτά που θέλεις, όπως ακριβώς θέλεις, όμως, μην ξεχνάς ότι χάνεις ένα αρκετά σημαντικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τις σχέσεις και είναι η μη λεκτική επικοινωνία, η έκφραση συναισθημάτων, η σωματική επαφή και η πραγματική συνύπαρξη.
Έχεις μάθει να εκφράζεις συναισθήματα έρωτα και αγάπης, να αναζητείς έρωτες και να διατηρείς επικοινωνία με σημαντικούς ανθρώπους μέσα από ένα τελείως απρόσωπο μέσο, που αντικαθιστά την ανθρώπινη, πραγματική επικοινωνία, την επικοινωνία που θα πρέπει να συνοδεύεται από συναισθήματα, αγγίγματα, βλέμματα και σιωπές, την επικοινωνία που λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο…
Μήπως έχεις καταλήξει να ερωτεύεσαι και να χωρίζεις, να αγαπάς και να εκφράζεις συναισθήματα, να μαλώνεις και να προσπαθείς να επιλύσεις διαφωνίες μέσα από ένα άψυχο και απόμακρο μέσο; Μήπως θεωρείς πιο εύκολο να πεις όσα νιώθεις χρησιμοποιώντας τα πλήκτρα του υπολογιστή ή την οθόνη αφής του κινητού σου παρά χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις σου έχοντας απέναντι τον άνθρωπο που σ’ ενδιαφέρει;
Ο έρωτας στα χρόνια του Facebook είναι διαφορετικός και οι σχέσεις είναι διαφορετικές, πιο ευκαιριακές, πιο επιφανειακές, πιο γρήγορες, πιο ανούσιες… Σημασία δεν έχει τι νιώθεις, αλλά τι εικόνα προβάλλεις. Σημασία δεν έχει με ποιον είσαι, αλλά πόσο και πώς το προβάλλεις. Σημασία έχει πώς παρουσιάζεις τον εαυτό σου, την εικόνα σου σε αυτό το ψεύτικο μέσο, χάνοντας την πραγματική σου ταυτότητα, τα αληθινά σου συναισθήματα και τις ειλικρινείς πτυχές του εαυτού σου. Ερωτεύσου αυτόν που θα ανταποκρίνεται στην εικόνα που έχεις φτιάξει στο Facebook για σένα, την εικόνα που προβάλλεις στον κόσμο γύρω σου, στην προσπάθειά σου να κρύψεις τον εαυτό σου, όσα είσαι και όσα, δυστυχώς, δεν είσαι.
Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος- Κοινωνιολόγος, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου