Με το νόμο 4172/2013 έγινε γνωστό, από τις αρχές του έτους, πως όποιες συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων ξεπερνούν σε αξία τα 500 ευρώ πρέπει να γίνονται μέσω του τραπεζικού συστήματος.
Η Γ.Γ.Δ.Ε στην προσπάθεια της να δώσει μια ερμηνευτική προσέγγιση στο ζήτημα πρωτοστατεί για μία ακόμα φορά, δίνοντας διευκρινίσεις 10 μήνες μετά και για να είμαστε πιο ακριβής 2,5 μήνες πριν τελειώσει η διαχειριστική χρήση του 2014.
Ας δούμε αναλυτικά την ερμηνευτική ΠΟΛ 1216/2014 και τι πραγματικά πραγματεύεται.
Κάθε λοιπόν αγορά, λήψη υπηρεσιών ή δαπάνης αξίας άνω των 500 ευρώ πρέπει όπως είπαμε να πραγματοποιηθεί μέσω του τραπεζικού μέσου πληρωμής.
Όποια συναλλαγή δεν πραγματοποιηθεί με αυτό τον τρόπο δεν θα εκπίπτει από τα έσοδα και πρέπει να αναμορφωθεί, με πιο απλά λογία δεν θα συμμετέχει στα έξοδα της επιχείρησης, άρα δεν θα μειώνουν τα έσοδα της.
Ωστόσο η μη χρήση του τραπεζικού συστήματος ως μέθοδος εξόφλησης δεν αναιρεί την αξία της ίδιας της συναλλαγής. Η συναλλαγή θεωρείται ως γενόμενη.
Στην έννοια των αγορών και των δαπανών εννοούνται οι αγορές πρώτων και βοηθητικών υλών, οι αγορές εμπορευμάτων, παγίων κτλ καθώς και κάθε είδους δαπάνης και υπηρεσιών που δέχεται μία επιχείρηση. Για την αξία της συναλλαγής θεωρείται η καθαρή αξία του τιμολογίου χωρίς τον ΦΠΑ και τα πρόσθετα τέλη.
Το ίδιο ισχύει, ακόμα και για τις περιπτώσεις που γίνεται τμηματική εξόφληση ενός τιμολογίου ή καταβάλλονται προκαταβολές.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ειπωθούν και οι κατηγορίες για τις οποίες δεν ισχύει το 500αρίκο. Αυτές είναι προς το παρόν:
α. Mισθοί, ημερομίσθια προσωπικού, απολαβές διευθυντών ή μελών του ΔΣ εταιρείας, έκτακτες αμοιβές προσωπικού, αμοιβές καταβαλλόμενες σε υπαλλήλους πέραν των συμβατικών ή νομίμων, πάγια μηνιαία αποζημίωση η οποία συνιστά συγκεκαλλυμένη επαύξηση μισθού, που χορηγούνται από τον εργοδότη στον εργαζόμενο
β. Μισθώματα ακινήτων
γ. Τόκοι και συναφή έξοδα,
Τι νοείται όμως, τραπεζικό μέσο πληρωμής;
Σύμφωνα με την ερμηνευτική για να θεωρείτε η συναλλαγή «έγκυρη» θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με τους εξής τρόπους:
- Με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του προμηθευτή, είτε με μετρητά είτε με μεταφορά μεταξύ λογαριασμών (έμβασμα),
- Με τη χρήση χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών της εταιρείας που πραγματοποιεί την πληρωμή,
- Με την έκδοση τραπεζικής επιταγής της επιχείρησης ή η εκχώρηση επιταγών τρίτων,
- Με την χρήση συναλλαγματικών οι οποίες εξοφλούνται μέσω τραπέζης,
- Με την χρήση ταχυδρομικής επιταγής – ταχυπληρωμής ή η κατάθεση σε λογαριασμό πληρωμών των Ελληνικών Ταχυδρομείων.
Επίσης με την ερμηνευτική διευκρινίζεται πως όταν οι αντισυμβαλλόμενοι είναι ταυτόχρονα προμηθευτές και πελάτες και μετά τον συμψηφισμό, το ποσό που προκύπτει είναι μεγαλύτερο των 500 ευρώ πρέπει να γίνει μέσω του τραπεζικού συστήματος. Μέσω τραπέζης επίσης, εξοφλούνται και οι περιπτώσεις αγορών και δαπανών που γίνονται για λογαριασμό τρίτου όπως για παράδειγμα των αντιπροσώπων.
Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που ένας πελάτης μας άθελα του «ξεχάσει» να μας πληρώσει μέσω τραπέζης και εμείς το δεχτούμε ή στις περιπτώσεις που οι τράπεζες είναι κλειστές;
Για αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν ώστε να μπορούν να αναγνωριστούν φορολογικά θα πρέπει να πάμε στην τράπεζα εντός 2 ημερών από την έκδοση του παραστατικού και να καταθέσουμε το ποσό στο λογαριασμό μας βάζοντας ως αιτιολογία το όνομα του πελάτη μας.
Μια ακόμα σημαντική περίπτωση που διευκρινίζει η νέα εγκύκλιος είναι για τις αγορές μέσω αντικαταβολής. Εδώ ισχύει ότι και για την είσπραξη για λογαριασμού τρίτου. Δηλαδή θα πρέπει να καταβάλλει η εταιρεία Courierεντός 2 ημερών ,το ποσό που εισέπραξε για λογαριασμό του πελάτη του σε τραπεζικό λογαριασμό ενώ υποχρεούται στο τέλος της χρήσης να εκδίδει εκκαθαρίσεις με τα ποσά που έχει είσπραξη στην χρήση.
Τέλος και ίσως το πιο σημαντικό ζήτημα και για το οποίο θα έπρεπε να δοθούν περισσότερες πληροφορίες, είναι πως όποια αγορά ή δαπάνη πραγματοποιήθηκε εντός του φορολογικού έτους αλλά δεν έχει εξοφληθεί στο έτος αυτό, η συγκεκριμένη δαπάνη δεν θα εκπίπτει στο τρέχον έτος αλλά στο έτος που έγινε η εξόφληση της.
Για παράδειγμα αγορά πρώτων υλών με έκδοση τιμολογίου με ημερομηνία 30/12/2014 και εξόφληση στις 02/01/2015. Αυτό σημαίνει πως αν η εξόφληση έγινε μέσω τραπέζης τότε η επιχείρηση έχει το δικαίωμα να την εκπέσεις από τα ακαθάριστα έσοδα της, της χρήσης 2014 αν όχι τότε δεν αναγνωρίζεται ως δαπάνη στο τρέχον έτος αλλά στην επόμενη και θα πρέπει να αναμορφωθεί, υποβάλλοντας φυσικά τροποποιητική δήλωση εισοδήματος με ότι συνεπάγεται.
Μία κίνηση σαν αυτή, στο τέλος της χρήσης θα δημιουργήσει συμφόρηση στο λογιστήρια των επιχειρήσεων, τα οποία οφείλουν να παρακολουθούν τις ταμειακές τους ροές πιο στενά ,προκαλώντας με αυτό τον τρόπο δυσχέρεια στις ήδη επιβαρυμένες επιχειρήσεις της ελληνικής αγοράς.
Βασίλης Χατζόπουλος
Φοροτεχνικός
Φοροτεχνικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου