Ένας άνδρας προσπαθούσε να ξεφύγει από τη μοναξιά. Αλλά όχι με μεγάλη επιτυχία. Ώσπου μια μέρα σε ένα εστιατόριο είδε ένα κορίτσι.” Σε ένα εστιατόριο την είδε να προσπαθεί να κρύψει το πρόσωπό της. Όταν κατάλαβε το γιατί,της έστειλε μήνυμα.,ανθρωπιά,ιστορίες,καλοσύνη,καρκίνος”
Σε ένα εστιατόριο την είδε να προσπαθεί να κρύψει το πρόσωπό της. Όταν κατάλαβε το γιατί, της έστειλε μήνυμα.”
Τα καλά νέα της ημέρας!”
Ένας άνδρας προσπαθούσε να ξεφύγει από τη μοναξιά. Αλλά όχι με μεγάλη επιτυχία. Ώσπου μια μέρα σε ένα εστιατόριο είδε ένα κορίτσι
Άκουσε μια κραυγή στο δάσος. Όταν πλησίασε είδε ότι ήταν ένα πλάσμα που είχε απελπισμένα ανάγκη για βοήθεια..’
Ένας άνδρας προσπαθούσε να ξεφύγει από τη μοναξιά. Αλλά όχι με μεγάλη επιτυχία. Κάθε μέρα ακολουθούσε τη γνωστή ρουτίνα. Δουλειά, φαγητό, ύπνο.. και την επόμενη ακριβώς το ίδιο. Ξανά και ξανά και ξανά. Ώσπου μια μέρα σε ένα εστιατόριο είδε ένα κορίτσι.
«Καθόμουν στο τραπέζι ένα εστιατόριου και έτρωγα το μεσημεριανό μου γεύμα προσπαθώντας να κάνω ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα. Έτρωγα και σκεφτόμουν πόσο δύσκολη είναι η ζωή μου και πόσο κενός νιώθω μέσα μου. Έχω μια κατασκευαστική εταιρεία και η ζωή, λίγο πολύ, παραμένει κάθε μέρα η ίδια.
Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι έκανα τη διαφορά στη ζωή κάποιου ανθρώπου. Όπως καθόμουν εκεί, θυμωμένος και πληγωμένος με τον εαυτό μου, ένα όμορφο κορίτσι, περίπου 25 ετών, μπήκε στο εστιατόριο και κάθισε σε ένα τραπέζι. Παρήγγειλε για αυτή και για τη φίλη της που μερικά λεπτά αργότερα ήρθε και κάθισε δίπλα της. Δεν χρειάστηκε προσπάθεια για να δω ότι προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητη από τους υπόλοιπους πελάτες. Σαν να ήθελε να κρυφτεί. Την παρατήρησα καλύτερα και κατάλαβα το γιατί.
Αν και φορούσε ένα μαντήλι στο κεφάλι της μπόρεσα να διακρίνω ότι της έλειπαν μαλλιά. Η καρδιά μου ράγισε. Τόσο μικρή χημειοθεραπείες; Κάθισα και την κοίταζα καθώς προσπαθούσε να κρύψει το πρόσωπο της. Δεν την ήξερα αλλά καταλάβαινα τι περνάει. Μπορούσα να φανταστώ τον πόνο της. Βλέπετε, μόλις πριν λίγα χρόνια έχασα τη γυναίκα μου, την αγάπη της ζωής μου.
Από το ίδιο κακό. Έπρεπε να δώσω ένα μήνυμα ελπίδας σε αυτό το κορίτσι. Αλλά πώς; Τι θα μπορούσα να κάνω; Ώσπου κάτι σκέφτηκα. Κάλεσα το σερβιτόρο και του είπα πως ήθελα να πληρώσω εγώ το γεύμα του κοριτσιού και της φίλης της.
Αλλά του είπα επίσης: «Δεν θα πεις ότι είμαι εγώ. Θέλω να διατηρήσω την ανωνυμία μου». Του έδωσα επίσης ένα σημείωμα για να το δώσει στο κορίτσι όταν ζητήσει το λογαριασμό. Στο σημείωμα έγραψα: «Κάποιος σήμερα πιστεύει ότι είσαι όμορφη, κάποιος σήμερα πιστεύει ότι το χαμόγελο σου μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, κάποιος σήμερα πιστεύει ότι τα μάτια σου λάμπουν σαν τον ήλιο, κάποιος σήμερα νοιάζεται για σένα και θέλει αυτό να το ξέρεις.
Απόλαυσε το υπόλοιπο της ημέρας σου πανέμορφο κορίτσι». Περίπου 15 λεπτά αργότερα, η νεαρή κοπέλα ζήτησε το λογαριασμό και ο σερβιτόρος όπως είχαμε συμφωνήσει της είπε ότι ήταν πληρωμένος. Τον ρώτησε γιατί; Από ποιον; Για ποιο λόγο; Ο σερβιτόρος δεν της απάντησε και απλά της έδωσε χαμογελαστός το σημείωμα.
Το μόνο που της είπε ήταν ότι ο άντρας που το έκανε, είχε φύγει γιατί ήθελε να παραμείνει ανώνυμος. Την παρατηρούσα καθώς διάβαζε το σημείωμα. Τα μάτια της έλαμψαν για μια στιγμή και στη συνέχεια ήρθε το χαμόγελο! Ένα τεράστιο, όμορφο, αισιόδοξο χαμόγελο! Φώτισε τη σκοτεινή αίθουσα του εστιατορίου.
Σήκωσε ψηλά το κεφάλι σαν να μην την ένοιαζε πια αν την βλέπουν. Ακόμα και η φίλη της ήταν χαρούμενη. Όχι για αυτό που έγινε, αλλά επειδή έβλεπε τη φίλη της επιτέλους να χαμογελά! Να αποκτά και πάλι λίγη αισιοδοξία.
Δεν έχουν σημασία ούτε η εμφάνιση μας, ούτε τα ακίνητα, η περιουσία τα αυτοκίνητα, τα χρήματα που κερδίζουμε. Καμία σημασία. Αυτό που πραγματικά αξίζει είναι το συναίσθημα να κάνεις κάποιον, έστω και για λίγο, χαρούμενο. Ευτυχισμένο. Ειδικά αν αυτός περνάει δύσκολα.
Ναι, το μεσημεριανό γεύμα που πλήρωσα κόστιζε μερικά ευρώ. Αλλά η μαγεία είναι δωρεάν. Το να κάνεις τη διαφορά στη ζωή κάποιου είναι δωρεάν. Μπορεί να μη μπορώ να βγω από τη μοναξιά μου. Να φτιάξω τη μέρα μου. Μπόρεσα όμως να φτιάξω τη μέρα αυτού του όμορφου κοριτσιού.
dinfo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου