Άρθρο της Έρας Μουλάκη,
Ψυχολόγου – Ψυχοθεραπεύτριας
Όλοι λίγο ή πολύ μπορεί σε κάποια φάση της ζωή μας να νιώσαμε ένα μεγάλο πάθος για τον/την σύντροφο μας, να είχαμε την αίσθηση ότι δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε ο ένας από τον άλλο.
Πέρα όμως από τη έντονη περίοδο πάθους που μπορεί να περάσουν όλοι οι άνθρωποι στις σχέσεις τους, υπάρχει και μια κατηγορία σχέσεων που το μαζί και το χώρια αποκτά άλλες διαστάσεις.
Μιλάμε για σχέσεις μέσα στις οποίες ένας από τους δυο είναι εθισμένος, υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να πάρει απόσταση ενώ τη θέλει, δεν μπορεί να βάλει όρια και τέλος, δεν μπορεί να τερματίσει τη σχέση αυτή ενώ νιώθει και αντιλαμβάνεται ότι κάτι τέτοιο θα ήταν προς όφελος του.
Να σημειώσουμε ότι συχνά πρακτικά ζητήματα όπως η ύπαρξη παιδιών ή οικονομική εξάρτηση, καθώς και κάποιες κοινωνικές ή/και προσωπικές μας πεποιθήσεις (π.χ «Η αγάπη τα νικά όλα», «ο γάμος είναι ιερός και τα δεσμά του δεν σπάνε με τίποτα», «το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ασφάλεια», «Ο τερματισμός μιας σχέσης είναι αποτυχία», «Είναι ντροπή να είσαι μόνος/-η» κτλ) είναι λόγοι που μπορεί να μας δυσκολέψουν να τερματίσουμε μια σχέση.
Όταν όμως νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από μια «κακή σχέση» τότε είναι σημαντικό να δούμε τι γίνεται με μας και όχι τι έχει ο άλλος και δεν μπορούμε να τον αφήσουμε.
Να διευκρινίσουμε πως όταν λέμε «κακή σχέση» δεν εννοούμε μια σχέση που περνάει μια δύσκολη περίοδο (πράγμα αναμενόμενο στις περισσότερες σχέσεις), αλλά εκείνη που οδηγεί σε αδιέξοδο όπως με κάποιον που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμος. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε γιατί είναι ήδη δεσμευμένος με κάποιον άλλο, είτε γιατί δεν θέλει να δεσμευτεί μαζί μας, είτε τέλος γιατί έχει γενικότερα θέματα ή δυσκολίες δέσμευσης.
Μιλάμε για μία σχέση όπου οι δύο σύντροφοι δεν έχουν κοινό τρόπο επικοινωνίαςκαι δεν δίνουν ή παίρνουν πια χαρά από το μαζί, που μέσα από τα χρόνια στερούνται συναισθημάτων που έχουν ανάγκη όπως αγάπη, τρυφερότητα, ερωτική έλξη, ειλικρίνεια, σεβασμό και συναισθηματική υποστήριξη.
Όταν το κενό, η απόσταση, η μοναξιά και η στέρηση κυριαρχούν, και ακόμα περισσότερο όταν υπάρχει βία και οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση, τότε σαφώς αναφερόμαστε σε σχέσεις που δυσκολευόμαστε να βγούμε και να τις τερματίσουμε.
Εάν βιώνουμε μια τέτοια κατάσταση τότε είναι η ώρα να ψάξουμε τις βαθύτερες αιτίες, να βρούμε αυτό που μας δυσκολεύει ή μας φοβίζει και να το αντιμετωπίσουμε ξαναπαίρνοντας τα ινία της ζωής μας.
Πως ξεπερνάμε μια σχέση εξάρτησης
Η θεραπεία είναι μια καλή απόφαση σε μια τέτοια φάση, όπου όλα έχουν αρχίσει να δείχνουν μάταια, όταν δεν υπάρχει ελπίδα αλλαγής, όταν η αυτοεκτίμηση έχει πάρει την κατιούσα και η κατάθλιψη ή κάποιο πρόβλημα υγείας, είναι ίσως θέμα χρόνου να μας χτυπήσουν την πόρτα.
Η βοήθεια που προσφέρει ένας ψυχολόγος ψυχοθεραπευτής είναι χρήσιμη επειδή το ποιον επιλέγουμε για σύντροφο καθώς και το πόσο ασφαλείς νιώθουμε μέσα στις συντροφικές μας σχέσεις αφορούν πολύ πρώιμες (και ασυνείδητες για πολλούς) καταγραφές, από τα παιδικά μας κιόλας χρόνια. Έτσι με τη βοήθεια του μπορούμε να τις συνειδητοποιήσουμε και να τις επεξεργαστούμε και κατ’ επέκταση να ελευθερωθούμε από εγκλωβιστικές καταστάσεις.
Μέσα από δουλειά με τον εαυτό μας μπορούμε να δούμε τι μας «αγκιστρώνει» στον άλλο, να κοιτάξουμε κατάματα τους φόβους που μας κρατάνε δέσμιους και να τολμήσουμε να πάμε τη ζωή μας παρακάτω βρίσκοντας ένα σύντροφο που πραγματικά να μας νοιάζεται και να μπορεί να δώσει φροντίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου