Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Ο «μειλίχιος» Γιάννης Μουζάλας ανέλαβε το τελευταίο διάστημα την εξοικείωσή μας με «δαίμονες» που η ελληνική κοινωνία είχε ξορκίσει από καιρό. Ήταν αυτός που πρώτος διανοήθηκε να μιλήσει για «σχέδιο έκτακτης ανάγκης», νομιμοποιώντας τη συζήτηση για την «έκτακτη ανάγκη» – στο άρθρο 48 του ελληνικού Συντάγματος αποκαλείται « κατάσταση πολιορκίας ».
Ταυτόχρονα όμως, προανήγγειλε τα… αποτελέσματα της επικείμενης ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής για το προσφυγικό, δηλώνοντας ότι κατά την εκτίμησή του τα βόρεια σύνορα δεν θα ανοίξουν ξανά, ότι οι πρόσφυγες θα αντιληφθούν σύντομα ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν και άρα θα εγκλωβιστούν στη χώρα, ότι στη χώρα θα εγκλωβιστούν πάνω από 100.000 πρόσφυγες». Στο ίδιο μοτίβο, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς εκτίμησε ότι η χώρα αντέχει «περίπου 150.000 πρόσφυγες».
Αν πρέπει -και οφείλουμε- να πάρουμε τοις μετρητοίς όλα αυτά, τότε οι δύο πλέον αρμόδιοι υπουργοί μάς αποκάλυψαν πολλά και σημαντικά:
Πρώτο, ότι στην επικείμενη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής δεν θα βρεθεί λύση ώστε να ξανανοίξουν τα βόρεια σύνορα.
Δεύτερο, ότι επομένως θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα σίγουρα πάνω από 100.000 πρόσφυγες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τρίτο, ότι η ελληνική κυβέρνηση, παρ’ όλα αυτά, δεν θα βάλει βέτο στη Σύνοδο Κορυφής.
Τέταρτο, ότι όλα αυτά παραπέμπουν σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» με ευθεία ανάμιξη του Στρατού στη διαχείριση του προβλήματος. Ότι ο Στρατός θα φτιάξει και θα διαχειρίζεται τα hot spots, ότι υπεύθυνος της όλης επιχείρησης θα είναι ο υποστράτηγος κ. Φλώρος.
Και ήδη η κυβέρνηση έκανε το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της κατάστασης «έκτακτης ανάγκης»: απαγορεύτηκε -προσωρινά- η πρόσβαση των εκπροσώπων του Τύπου στα hot spots (με τη δικαιολογία ότι το ζήτησαν οι εργαζόμενοι σε αυτά για να μείνουν απερίσπαστοι στο έργο τους).
Για όσους μας κατηγορήσουν για υπερβολική καχυποψία, θα θυμίσουμε ότι -ξανά- ο κ. Μουζάλας σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του STAR στις 7 Σεπτεμβρίου 2015 είχε δεχτεί πως ανάμεσα στους πρόσφυγες και μετανάστες από την Ελλάδα περνάνε και τζιχαντιστές – και ποια καλύτερη δικαιολογία για την επιβολή κατάστασης «έκτακτης ανάγκης»;
Πάμε λοιπόν σε ντεφάκτο επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης και σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», με ανοιχτό το ενδεχόμενο να κηρυχτεί η από το Σύνταγμα προβλεπόμενη «κατάσταση πολιορκίας»; Όταν το Παρίσι και η Γαλλία εξακολουθούν να ζουν σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» και «επιστράτευσης» του Στρατού, όλα είναι πιθανά.
Όμως αυτά είναι πολύ σοβαρά πράγματα για να φτάσουμε εκεί «διά της διολισθήσεως» και με τη μέθοδο του μιθριδατισμού, δηλαδή συνηθίζοντας σιγά-σιγά στο δηλητήριο…
Τα ερωτήματα προς την κυβέρνηση είναι πλέον αμείλικτα: Θα αποδεχτεί μια τέτοια επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης χωρίς να αξιοποιήσει το «όπλο» του βέτο; Θα ανοίξει η κυβέρνηση της Αριστεράς την πόρτα της «κατάστασης πολιορκίας»; Θα αποδεχτεί έτσι αδιαμαρτύρητα την ανάδειξη της Ελλάδας σε «Ιφιγένειας» της Ευρώπης, παζαρεύοντας το Ασφαλιστικό έναντι του προσφυγικού ή, ακόμη χειρότερα, έναντι της δικής της επιβίωσης;
rizopoulospost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου