Σου έλειπε ανάστημα κι έψαχνες τρόπο να το συμπληρώσεις.
Ανέβαινες δέκα-δέκα τα σκαλιά αλλά δεν κέρδιζες ούτε πόντο.
Μετρούσες το ύψος σου δίπλα σε εκείνους που είχαν πέσει,
μα πάλι δε σου έφτανε.
Τη μέρα που τη χτύπησες, όμως, έγινες γίγαντας.
Το σώμα σου διαπέρασε το ταβάνι, τα άκρα σου γκρέμισαν τους τοίχους,
το εγώ σου εδραιώθηκε ανάμεσα στους απανταχού θρασύδειλους του κόσμου.
Έμαθα γελούσες με το κατόρθωμά σου.
Σου έλειπε ανάστημα
και είπες να το ισοπεδώσεις.
αναπνοές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου