Του Αριστοτέλη Βασιλάκη
είναι Αριστεροί «μπαίνοντας» ή «βγαίνοντας» το κατώφλι του καπιταλιστικού μονόδρομου, το οποίο υπηρετούν, με εναλλακτική συνέπεια και νεοσοσιαλιστική ρητορική…
Ο υποφαινόμενος, παρά το γεγονός πως ποτέ δεν αυτοπροσδιορίστηκε ως αριστερός, ακόμα και τις εποχές που ήταν της μόδας και «έχτιζε» καριέρες, εντούτοις στήριξε τις ελπίδες και τις προσδοκίες του για πραγματική ΑΛΛΑΓΗ σε ένα νέο άνθρωπο, όπως ο Αλέξης Τσίπρας. Θεωρήσαμε πως είναι ο καταλληλότερος στην παρούσα συγκυρία, οπλισμένος με την απαραίτητη «άγνοια κινδύνου» που χρειάζεται η χώρα, τούτες τις κρίσιμες στιγμές, ώστε να ξεφύγει από την μέγγενη της μαύρης καθημερινότητας που βιώνουμε τα τελευταία 5 χρόνια…
Είναι ξεκάθαρο πως τον τελευταίο καιρό ο πρωθυπουργός έχει χάσει τον προσανατολισμό του… Ενώ αποτελεί εκπρόσωπο μιας γενιάς, που είχε ξεφύγει από τα κατάλοιπα του Εμφυλίου και του Πολυτεχνείου, δυστυχώς κυβερνά με τον ίδιο ακριβώς αναποτελεσματικό και φαύλο τρόπο που κυβερνούσε η συγκεκριμένη γενιά.
Στους σχεδόν 7 μήνες πρωθυπουργίας του ο Τσίπρας, έχει μετεξελιχτεί από έναν «επαναστάτη» και οραματιστή πολιτικό, που διακήρυττε πως θ’ αλλάξει την Ευρώπη, σ’ έναν «νεότερο» Σαμαρά. Για την ακρίβεια και αυτό είναι ακόμα χειρότερο, σε έναν «νέο Γιώργο Παπανδρέου»!!!
Στους λίγους μήνες πρωθυπουργίας του ο Τσίπρας, ΔΥΣΤΥΧΩΣ έχει απογοητεύσει, μεγάλη μερίδα, απ’ αυτούς που είχαν «επενδύσει» σ’ αυτόν. Η «αποκαθήλωση» του έχει γίνει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να θεωρείται ιδιαίτερα ανησυχητική!!!
Δυστυχώς ο Τσίπρας δείχνει να έχει υποκύψει όπως ο Γιωργάκης, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος στους πρώην εταίρους που έχουν μετατραπεί σε τοκογλύφους-δανειστές. Αυτό οδηγεί νομοτελειακά στο πρόωρο πολιτικό του τέλος, ανάλογο – ενδεχομένως πιο κραυγαλέο – των προηγούμενων. Δυστυχώς, η υπογραφή του νέου μνημονίου, όπως ακριβώς το ήθελαν οι Ευρωπαίοι έρχεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με τα πολύ όμορφα και ελπιδοφόρα προεκλογικά λόγια του. Λόγια τα οποία αποδεικνύονται φαρμάκι και όχι φάρμακο που θα γιατρέψει τις πληγές του λαού μας.
Δυστυχώς ο Αλέξης Τσίπρας, μετέτρεψε τον εαυτό του, σε ένα κακέκτυπο των προκατόχων του, οι οποίοι υπήρξαν τοποτηρητές των συμφερόντων της αστικής ελίτ της χώρας και των εταίρων, που μας θέλουν «εταίρες» του ευρωπαϊκού ΤΟΥΣ «οράματος».
Έχω την πεποίθηση πως ο πρωθυπουργός αποδείχτηκε φοβικός και ανεπαρκής, για να οδηγήσει το βαριά τραυματισμένο πλοίο που λέγεται Ελλάδα στα ήρεμα και ασφαλή νερά της εθνικής αξιοπρέπειας.
Φοβάμαι πως θ’ αποδειχτεί χειρότερος από τους προκατόχους του. Διότι ο Τσίπρας «πούλησε» ελπίδα, η οποία αποδεικνύεται μια φρούδα «αναλαμπή» λίγο πριν τον θάνατο.
Υπογράφοντας το νέο μνημόνιο θ’ αποδειχτεί περίτρανα πως δεν είχε κανένα όραμα για την Ελλάδα. Θ’ αποδειχτεί πως είχε όραμα ΜΟΝΟ για την πολιτική του καριέρα, για την οποία είναι αλήθεια πως μοχθούν πολύ οι κ.κ. Παππάς και Φλαμπουράρης.
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια για να δίνει πιστώσεις χρόνου και ευκαιρίες σε μαθητευόμενους πρωθυπουργούς. Μακάρι να ζούσαμε μια άλλη εποχή και να του δίναμε αυτή την ευκαιρία... Εδώ έγιναν πρωθυπουργοί κατώτεροι του μετρίου όπως ο Σημίτης, ο Γιωργάκης και ο Σαμαράς, στον Τσίπρα θα καλούσαμε;
Η Ελλάδα στην παρούσα ιστορική συγκυρία έχει ανάγκη από ηγέτες. Πατριώτες, που δεν κάνουν εκπτώσεις και θυσιάζουν τα πάντα για το καλό του Έθνους. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη άλλους υπηρέτες των Γερμανικών συμφερόντων…
Κλείνω με μια φράση, που νομίζω ότι τα περικλείει όλα… Τα πρόβατα τρέμουν τον λύκο, αλλά στο τέλος πάντα ο βοσκός τα πηγαίνει για σφάξιμο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου