George Carlin
Όλοι κάποια στιγμή θα πεθάνετε. Το μισώ που σας το υπενθυμίζω, αλλά είναι στο πρόγραμμά σας. Πιθανώς να μην συμβεί όποτε εσείς το επιθυμείτε, γενικά, είναι ένα θέμα άβολο.
Για παράδειγμα, μπορεί να έχετε στο τραπέζι απλωμένη την συλλογή γραμματοσήμων σας.
(Δυσοίωνη μουσική)
«Τώρα;»
«Τώρα.»
«Μπορώ τουλάχιστον να μαζέψω τα αναμνηστικά μου;»
«Όχι.»
Άβολο.
Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Κανείς. Εντάξει, ίσως ο Evel Knievel, αλλά στους περισσότερους δεν αρέσει η ιδέα. Δεν μοιάζει με ευχάριστη εμπειρία.
Οι άνθρωποι αφού ανακάλυψαν ότι το να είσαι άρρωστος δεν έχει καθόλου πλάκα, το να πεθαίνεις θα πρέπει να είναι κάτι πολύ δυσάρεστο.
Εξάλλου, ένα μέρος της ευχαρίστησης του να είσαι ζωντανός, ωφείλεται στην γνώση πως δεν είσαι νεκρός ακόμα.
Κανείς δεν θέλει να πεθάνει, αλλά όλοι θα το υποστούμε.
Ο θάνατος είναι ίσως ότι πιο δημοκρατικό θα μας συμβεί, όλοι θα πάρουμε από μια φορά. Μόνο.
Κι αυτό είναι που μας κάνει νευρικούς. Δεν έχει πρόβες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου