Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018

Ο Ηλίθιος

Προς Θεού, δεν είναι ο εικονιζόμενος στη φωτογραφία.
Είναι ο πρίγκηπας Μίσκιν από το ομώνυμο έργο του Ντοστογιέφσκι.
Που επιστρέφει στην Αγία Πετρούπολη, και εκεί μαθαίνει ότι κληρονομεί μια μεγάλη περιουσία. Έτσι, ο εικοσιεξάχρονος ευγενής, βρίσκεται, ανέλπιστα, στο επίκεντρο της άγνωστης για αυτόν ζωής μιας μεγαλούπολης. Οι άντρες που τον περιβάλλουν, μην μπορώντας να εξηγήσουν διαφορετικά την άδολη και αγνή φύση του, τον χαρακτηρίζουν «ηλίθιο». Και οι γυναίκες – αχ τι είναι, ρε πoύστη μου, οι γυναίκες- τον ερωτεύονται τρελά.
Θα το έχει διαβάσει πολλές φορές ο Θόδωρος Πάγκαλος αυτό το μυθιστόρημα. Ίσως είναι και το αγαπημένο του.
Και του αρέσει να αποκαλεί ηλίθιους, αυτούς που τον έχουν ξεγράψει ή τον γράφουν στα @ρχίδια τους, για αυτά που λέει.
«Θέλω να επισημάνω πόσο ηλίθιοι είναι αυτοί που αποφάσισαν να μη με καλέσουν, γιατί δεν είναι δυνατόν να με ξέχασαν. Γιατί αν με καλούσαν και δεν πήγαινα, θα έπρεπε να δικαιολογηθώ γιατί δεν πήγα, ενώ τώρα πρέπει να δικαιολογηθούν αυτοί που δεν με κάλεσαν» ήταν μία από τις πρώτες του ατάκες περί ηλιθίων -θυμίζει λίγο ΑΡΚΑ η διαλεκτική, αλλά άντε να βρεις ποιος αντιγράφει ποιόν στις εξυπνάδες- όταν τον απέκλεισαν από την ΕΛΙΑ.
Μη με ρωτάτε, τώρα, ποια ήταν η ΕΛΙΑ. Γιατί, το όνομά της, το έχουν ξεχάσει και αυτοί που την έστησαν, για να αλλάξουν το ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ.
«Μας κυβερνάνε ηλίθιοι και παράφρονες», δήλωσε ξανά ο Πάγκαλος, κάπου το 2016, σε μία από τις ατραξιόν που έδινε, μια ή δυο φορές την εβδομάδα, στον BHMA FM.
Ήταν η πολιτική εκπομπή, γύρω στις 11 το πρωί, που συντόνιζαν οι έξυπνοι δημοσιογράφοι, ο Χιώτης και ο Παπαχρήστου, και καλούσαν εναλλάξ τον Πάγκαλο ή τον Τατσόπουλο, για να ακούσουν ευφυολογήματα, χωρατά και αθυροστομίες.
Και μην παρεξηγήσουν οι αξιόμαχοι αυτοί δημοσιογράφοι τον χαρακτηρισμό τους σαν έξυπνους, γιατί ήταν πράγματι. Με το πού κόψανε το απλήρωτο ρεύμα στο σταθμό, μετακόμισαν στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ για να συνεχίσουν από άλλο μετερίζι τις υπηρεσίες τους στο λειτούργημα της δημοσιογραφίας.
Γελούσαν, λοιπόν, αυτοί μεταξύ τους- με τους ευρηματικούς χαρακτηρισμούς που κάθε φορά σκαρφιζόταν ο πολιτικός και ο συγγραφέας- γελούσαμε και εμείς οι υπόλοιποι με τις πονηρές ερωτήσεις των δημοσιογράφων που προετοίμαζαν το έδαφος, για να αρχίσει η λογοδιάρροια των καλεσμένων.
Πώς όταν πας στον Σεφερλή και του λέει καμιά χαζομάρα η παρτενέρ ξανθιά γκόμενα, και πριν ο Σεφερλής απαντήσει, εσύ έχεις ξεραθεί στα γέλια; Γελάς, γιατί περιμένεις τι θα ακούσεις.
Έτσι και εμείς. Δεν έχει σημασία που έβριζαν τους αριστερούς. Εδώ οι αριστεροί βριζόμαστε μεταξύ μας, και θα μας πείραζε που μας βρίζανε οι δεξιοί;
«Κάθε κόμμα έχει τον γελωτοποιό του» είχε πει ο Μουλόπουλος, ο Διευθυντής της ΑΥΓΗΣ για τον συγγραφέα βουλευτή της, λίγο πριν αποχωρήσει και αρχίσει την περατζάδα από κόμμα σε κόμμα.
Δεν είπε, βέβαια, ότι και κάθε σταθμός ή κανάλι έχει και τον Καραγκιόζη του. Αυτόν που κάνει τους ακροατές η τους τηλεθεατές να γελάνε. Δεν ήταν αυτή δική του δουλειά.
Ήταν δουλειά του κάθε Χιώτη, του κάθε Πρετεντέρη και του κάθε Καμπουράκη να ψάχνουν να βρίσκουν γραφικούς και να τους κουβαλάνε στις εκπομπές τους, μπας και τσιμπήσουν κανένα ποσοστό ακροαματικότητας.
Τέλος πάντων. Στεναχωρηθήκαμε όλοι μας που έκλεισε ο σταθμός ΒΗΜΑ FM και χάσαμε την ενημέρωσή μας, αλλά να είναι καλά ο Θέμος και ο Μαρινάκης. Μαζέψανε τα ορφανά του ΔΟΛ και οι άνθρωποι έχουν μια δουλειά της προκοπής.
Και εκεί, πάνω που λέγαμε «Τι έγινε ρε ο Πάγκαλος, καιρό έχει να πει καμία μ@λακία», να σου τον στον ΣΚΑΙ. Να αμολάει την τελευταία του ατάκα για τους ηλίθιους.
«Πολύ καλά τα λέει ο άνθρωπος» μου είπε η γυναίκα μου. «Βλέπεις; Δεν φοβάται να τα πει.»
-Τι να φοβηθεί, ρε γυναίκα. Μη και δεν τον ψηφίσουν στο Υπόλοιπο Αττικής; Αφού έχει αποσυρθεί.
-Ναι, αλλά έχει γυναίκα και παιδιά. Και η σύζυγος του, είναι ακόμη νέα. Κατεβαίνει στην Κερατέα, στις δημοτικές. Τι θα της λένε, οι ψηφοφόροι; «Κύρια Πάγκαλου, ο άντρας σας μας λέει ηλίθιους και εσείς μας ζητάτε να σας ψηφίσουμε;».
-Ούτε αυτό φοβάται. Η σύζυγός του κατεβαίνει σαν Χριστοφάκη. Και όποιος τολμήσει και την πει Κυρία Πάγκαλου τρώει αγωγή. Ευτυχώς, που δεν μας ακούει.
-Μπα, γιατί; Είναι ντροπή να την λένε Πάγκαλου;
«Όχι, είναι τιμή» της απάντησα για να κλείσουμε την μικρή αυτή συζήτηση που πυροδότησε η συνέντευξη του απόμαχου πολιτικού στο ΣΚΑΙ.
Μπορεί να είπαμε και άλλα με την σύζυγό μου, αλλά αυτά δεν ενδιαφέρουν.
Εκείνο που ενδιαφέρει, είναι να αναλύσουμε, εάν πράγματι είμαστε λαός ηλιθίων και έχει δίκιο ο Πάγκαλος που το λέει.
Και φαίνεται, σαν να έχει.
Γιατί με αφορμή την φαρσοκωμωδία ο «Phylax»- που παίζεται στην παραλία του Φλοίσβου- σκοτώνονται μεταξύ τους παπάδες με καλλιτέχνες, Χρυσαυγίτες με αντιεξουσιαστές και δήμαρχοι με πολίτες.
«Δουλειά δεν είχε ο διάολος, γαμoύσε τα παιδιά του» λέει ο σοφός λαός.
Μόνο που ο διάολος, αντί να ασχολείται με τα παιδιά του, έβαλε τον γλύπτη Κωστή Γεωργίου να στήσει ένα ανθρωπόμορφο πτηνό πάνω σε μια κολόνα inox, ύψους τεσσάρων μέτρων και διαμέτρου πενήντα εκατοστών.
Το έργο παρεξηγήθηκε. Δεν ερμηνεύτηκε σωστά, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν οι Χριστιανοί.
Και άλλο που δεν ήθελαν, αυτοί που στήνονταν παλιότερα στις πρεμιέρες του Αγγελόπουλου ή μπούκαραν στα θέατρα αν παίζονταν καμία ανατρεπτική παράσταση, να βρεθούν ξανά όλοι μαζί και να αρχίσουν να ασχημονούν.
Βέβαια, την εποχή του μακαρίτη του Αγγελόπουλου, δεν υπήρχε η Χρυσή Αυγή, που είναι σήμερα πρωτοπορία στο χώρο των θρησκευτικών αντισυγκεντρώσεων, αλλά υπήρχε η « Ζωή» και ο «Σωτήρας», που είχαν επίσης ανάλογη επιρροή.
Θα αναρωτηθήκατε τι γύρευε ο καλλιτέχνης και πήγε να στήσει αυτό το ανθρωπόμοφο πουλί, που διέγειρε τους πιστούς.
Έλα μου, ντε. Αν σήκωνε τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο, το έμβλημα του Θρύλου, το άγαλμα όχι μόνο δεν θα είχε πέσει, αλλά θα το φύλαγαν με βάρδιες και οι χούλιγκαν.
Μην νομίσετε, βέβαια, ότι οι θρησκευτικοί χούλιγκαν υστερούν σε τίποτα απέναντι στους γηπεδικούς.
Οι θρησκευτικοί, τσαμπουκαλεύονται και αυτοί. Αλλά με Ιεχωβάδες ή παλαιοημερολογίτες. Και αν βρίσκονται έγκλειστοι σε μοναστήρια, δεν το έχουν σε τίποτα να κανονίσουν -σαν τους γηπεδικούς συναδέλφους του- κανένα ραντεβού για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με καλόγερους αντίπαλων μονών.
Μπορεί να μην κρατάνε μαδέρια οικοδομής για να τραυματίσουν τους αντίπαλους τους ή να φορούν σιδερογροθιές, αλλά είναι εξοπλισμένοι με τα λάβαρα του Κοκκώνη, που στην κορυφή τους φέρουν βαρείς σταυρούς.
Αυτοί, έτσι και σε πετύχουν, σε στέλνουν με την μία.
Το κόκκινο ήταν αυτό που ερέθισε το παπαδαριό. Κατέβηκαν ομαδικά στην παραλία για να το ραντίσουν και να βγάλουν λόγους. Για την ασέβεια που επιχειρήθηκε σε βάρος της ορθοδόξου εκκλησίας.
Οι παπάδες δεν αντιδρούν, αν η μη κυβερνητική οργάνωση τους δίνει ληγμένα κοτόπουλα σε άστεγους, αν σέρνονται στα δικαστήρια για υπεξαίρεση ταμείων από την διαχείριση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων ή αν είναι κεντρικά πρόσωπα σε υποθέσεις παιδoφιλίας, ερωτικών τριγώνων με θνητούς η κτηνoβασίας.
Τους μαραίνει, όμως, εάν ένα γλυπτό είναι κόκκινο.
Τους ξενίζει, που ένας άνθρωπος έχει, αντί για χέρια, φτερά. Δεν τους φοβίζει, που ένας αετός έχει δύο κεφάλια.
Ο δικέφαλος είναι θρησκευτικό σύμβολο, λένε. Ο σταυρός και η σφαίρα στα νύχια του αετού αντιπροσωπεύουν τη διπλή εξουσία του αυτοκράτορα. Την κοσμική και την πνευματική.
Μόνο, που κρύβουν ότι αυτό το σύμβολο χρησιμοποιήθηκε από την Μεραρχία SS Skadenberg. Ένα σώμα εγκληματιών που επάνδρωσαν με Αλβανούς εθελοντές και καθάρισαν όλους τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης.
Δικαιούται η Εκκλησία να πλασάρει σαν σύμβολα άγιους με φίδια που διπλώνονται σε κοντάρια ή παιδάκια με φτερά που πετάνε.
Στους παπάδες επιτρέπεται να ανάβουν κεριά και να καίνε λιβάνια για να μαστουρώνουν τους πιστούς, να κουβαλάνε επιτάφιους και να εκθέτουν κόκαλα ή κάρες αγίων.
Έτσι όμως και δουν, τίποτα βλαμμένους να σφάζουν κανένα κόκορα και να διαβάζουν ευχές, την ψωνίζουν. Σατανιστή τον ανεβάζουν, σατανιστή τον κατεβάζουν.
Ο “Phylax”, το άγαλμα δηλαδή , επειδή ήταν κόκκινο, τους θύμιζε τον Σατανά. Λες και ο Σατανάς μπήκε από μόνος του στο μυαλό των ανθρώπων, και δεν ήταν αυτοί που τον έκαναν εισαγωγή για να φοβίσουν τους αφελείς.
Παπάδες, Χρυσαυγίτες και λοιποί, λες και σεληνιασμένοι από τα λόγια του Εμπειρίκου «Φύλακες, γρηγορείτε! Γαμόσταυροι, τι περιμένετε!» δεν περίμεναν ούτε μέρα, από τότε που στήθηκε ο πτηνοειδής άνθρωπος πάνω στο μεταλλικό stand.
Άρχισαν να μαζεύονται στη παραλία- βοήθησε και ο καιρός, είναι αλήθεια- και να βρίζουν αυτούς που το τοποθέτησαν.
Μπορεί ποιος ξέρει;- να ήταν και μια ευκαιρία για πρόβα τζενεράλε ενόψει του αυριανού συλλαλητήριού για την Μακεδονία.
Άλλωστε, Χριστιανοί, Χρυσαυγίτες, εθνικόφρονες και ακροδεξιοί βουλευτές ή πολιτευτές είναι αυτοί, πάνω κάτω, που έχουν το reunion του 1992.
Κάτι η αυριανή παρέλαση, λοιπόν, κάτι η μ@λακία που είπε ο Καμμένος για το δημοψήφισμα, ήταν η αφορμή για τα όσα είπε ο Πάγκαλος.
«Ρε, μπας και έχει δίκιο Πάγκαλος και μας λέει ηλίθιους;» σκεφθήκαμε πολλοί από μέσα μας.
Εδώ ανατρέψανε ένα ολόκληρο δημοψήφισμα και δεν θα ξηλώνανε ένα ασεβές έργο τέχνης;
«Μιλάμε για ηλιθίους και πραγματικά είναι πάρα πολύ ανησυχητικό ότι υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι στην ελληνική κοινωνία. Τρομάζει εμάς τους υπόλοιπους αυτό», είπε ο δημοσιογράφος, τηλεπαρουσιαστής και εκδότης -ελπίζω να μην ξέχασα κανένα άλλο τίτλο- Νίκος Χατζηνικολάου, που διευκρίνισε ότι ανήκει στους υπόλοιπους, που δεν είναι ηλίθιοι.
Βλέπετε; Δεν είναι μόνο ο Πάγκαλος, που μιλάει για τους ηλίθιους. Είναι και άλλοι.
Έχει δίκιο ο Νικόλας. Τα θρησκευτικά πρόσωπα είναι ο σημερινός τρόμος της κοινωνίας. Δεν είναι, ούτε τα τηλεοπτικά ούτε τα πολιτικά.
Και όταν τα δικαιώματα της τρομοκρατίας μεταβιβάζονται σε δέκα γραφικούς, οι σοβαροί άνθρωποι καλό είναι να εφιστούν την προσοχή μας.
Μια κοινωνία που δεν την τρομάζουν τα μνημόνια, η διαφθορά, το ξεπούλημα της χώρας, η έλλειψη δικαιοσύνης, η καταπάτηση των δικαιωμάτων πρόνοιας, περίθαλψης και υγείας, είναι δυνατόν να αναστατώνεται από ένα γλυπτό;
Η τρομοκρατία που ξεκινάει από το ρίξιμο στο έδαφος ενός γλυπτού, του σπασίματος μιας βιτρίνας και των ανοικτών παραστάσεων δρόμου που εκτελείται από τον θίασο του Ρουβίκωνα, δεν ξέρεις ποτέ πώς μπορεί να εξελιχθεί.
Φαντάζεστε, μπορεί να σκέφτηκε ο Χατζηνικολάου, αντί να μαζεύονται τόσοι άνθρωποι και να θυμιατίζουν ένα γλυπτό, να συγκεντρώνονται και μπροστά από τα σπίτια όταν θα αρχίσουν οι εξώσεις, να διαμαρτύρονται μπροστά από τα δημόσια νοσοκομεία, όταν σταματήσει η περίθαλψή τους, να αρχίσουν να αποδοκιμάζουν αυτούς που τους έφαγαν τα χρήματα και κυκλοφορούν ελεύθεροι, ή, το χειρότερο, να κυνηγούν τους συναδέλφους του, που έλεγαν ψέματα για τα μνημόνια;
Αυτούς που έσπειραν τον πανικό, την καταστροφή και την κατάθλιψη.
Την μέθοδο της κοινωνικής αποδοκιμασίας επέλεξαν οι Ιταλοί για να δείξουν την αντιπάθεια τους σε αυτούς οι οποίοι ρήμαξαν την δική τους κοινωνία.
Αλλά οι συνάδελφοι του εκλεκτού δημοσιογράφου, δεν είπαν λέξη για το επεισόδιο που διαδραματίστηκε σε παραθαλάσσιο θέρετρο της γείτονας χώρας.
Όταν, λοιπόν, σε μια παραλία, άραξε το κότερο ενός λαμόγιου με την συντροφιά μιας Ιταλίδας βίζιτας τηλεπερσόνας -οι δικές μας, ευτυχώς, δεν κάνουν βίζιτες και τις εκπομπές δεν τις παίρνουν με το μoυνί τους, αλλά με το ταλέντο τους- με το πού τους πήραν χαμπάρι οι Ιταλοί, αρχίσαν όχι μόνο τις γιούχες, αλλά τους ζήτησαν και να φύγουν.
Θα ρωτήσουν οι συντηρητικοί αναγνώστες «Είναι ωραία πράγματα αυτά;».
Όχι, είναι ωραία να αφήνεις ένα κάθαρμα να υπεξαιρεί από το Δημόσιο εκατό τριάντα εκατομμύρια, στο χρόνο να αποφυλακίζεται και να στήνει πάρτι στη Μύκονο.
Μην ανησυχείτε, όμως, για εμάς. Για όσο ακόμη καιρό ξεπεσμένοι εκδότες και πτωχευμένοι επιχειρηματίες πηγαινοέρχονται στη Μύκονο και στο Courchevel, δεν υπάρχει λόγος κοινωνικής ανησυχίας.
Είναι, όμως, κοινωνιολόγου δουλειά να εξηγήσει, γιατί είναι ηλίθιοι αυτοί που φωνασκούν και τραμπουκίζουν για ένα γλυπτό, και δεν είναι ηλίθιοι Υπουργοί και δήμαρχοι που στήνονται στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για να υποδεχθούν μια αναμμένη λαμπάδα.
Θα πρέπει, επίσης, ο κοινωνιολόγος να απαντήσει στο δίλημμα, εάν είναι ηλίθιοι η βαρεμένοι και αυτοί που προσκυνάνε το περιφερόμενο καθισμένο πτώμα ενός μητροπολίτη, η αυτοί που καταχείμωνο βουτάνε μέσα στα νερά για να πιάσουν τον σταυρό που ρίχνει ένας παπάς.
Γιατί, αγαπητέ Νίκο, αυτά τα κατορθώματα, από τα κανάλια σας τα βλέπουμε.
Και άλλα πολλά βλέπουμε, που δεν έχουν καμία σημασία πιά, αφού τα κανάλια κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο -αλήθεια, τι θα απογίνουμε χωρίς το MEGA;- και ο κόσμος ό,τι είχε να πάθει, το έπαθε.
Και όσο για αυτούς που απόρησαν, γιατί οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ, ο Οικονόμου και η άλλη -που αρπάζεται ακόμη και αν δεν έχει τα ρούχα της- δεν ρώτησαν τον πάνσοφο πολιτικό, γιατί δεν χαρακτήρισε ποτέ στο παρελθόν ηλίθιο ένα λαό, που ψήφιζε για σαράντα χρόνια την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το ΠΑΣΟΚ, η απάντηση είναι μία:
«Ηλίθιοι είναι; Να πάει στράφι η προπαγάνδα και η αποχαύνωση για την οποία τόσο κόπιασαν;»
Γ.Κ.
Υ.Γ. Ο ηλίθιος δεν έχει καμία σχέση με τον βλάκα, που κατά τον Λεμπέση, ο τελευταίος είναι, συν τοις άλλοι, και επικίνδυνος. Ο βλάκας είναι πονηρός, συμφεροντολόγος, δουλοπρεπής, εγωπαθής και φυσικά άχρηστος για την κοινωνία. Ο ηλίθιος, επειδή ίσως έχει άγνοια κινδύνου, ένα πράγμα δεν είναι: χέστης. Ο χέστης είναι ο θρασύδειλος, που μπορεί, στο κέφι του πάνω να χαρακτηρίσει κάποιον -που είναι απών από την συζήτηση- ηλίθιο. Και αν διαπιστώσει ότι αυτός ο ηλίθιος έχει την δύναμη να τον γ@μήσει, ο χέστης θα ζητήσει συγνώμη. Όπως έκανε ο Πάγκαλος, πριν από χρόνια, όταν αποκάλεσε την Γερμανία «γίγαντα με μυαλό νάνου».
Και όσο για την απάντησή του, στην απορία της Θάτσερ «Who is that fat?», ο Πάγκαλος από μέσα του είπε το «Σε έχει γ@μήσει ποτέ χοντρός;» Σιγά μην το έλεγε στα ίσια, μπροστά της.
Λίγο αργότερα, μάλιστα, όταν σήκωσε το χέρι του για να θέσει βέτο στο 4ο Χρηματοδοτικό Πρωτόκολλο ΕΟΚ – Τουρκίας, η Θάτσερ δεν το πίστευε. «Ποιο είναι το όνομά σου, αγόρι μου;» τον ρώτησε. «Είσαι βέβαιος ότι έχεις την αρμοδιότητα να διαπραγματευθείς;».
Υ.Γ.2 «Useful idiot» οι Εγγλέζοι λένε αυτόν που μιλάει για λογαριασμό άλλων, που κάνουν την δουλειά τους. Εννοούν τον χρήσιμο ηλίθιο. Ο Πάγκαλος μιλάει, και ο Μητσοτάκης -που νομίζει ότι δουλεύει για λογαριασμό του και του ανοίγει τον δρόμο για να γίνει πρωθυπουργός- τον μεταφράζει σαν χρήσιμο ιδιώτη. Ο Τσίπρας, που δεν έχει ακόμη μάθει τα σωστά Αγγλικά, το μόνο που καταλαβαίνει είναι, ότι όσο περισσότερο μιλάει ο Πάγκαλος τόσοι περισσότεροι σκέφτονται, ότι είναι καλύτερα να ξαναψηφίσουν ένα που τους παραμυθιάζει, πάρα εκείνον που έχει μαζέψει όλους τους σιχαμένους. Γι’ αυτό και δεν του απαντά, όταν τον βρίζει.
(Αγαπητέ φίλε, σκεφτείτε τον Πάγκαλο που έλυνε και έδενε, και τώρα δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στον δρόμο. Για το «μαζί τα φάγαμε» δεν τον κάλεσε ο εισαγγελέας -που παραδέχτηκε πως έφαγε- αλλά τον δίκασε η κοινωνία. Οπότε, και λίγο είναι που μας λέει «ηλίθιους». Εγώ νομίζω πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι του παλαιού καθεστώτος -που είναι τα σύμβολα της χρεοκοπίας της χώρας σε κάθε επίπεδο- έχουν βάλει στόχο να βγάλουν ξανά πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Θέλουν να κάνουν τον Αλέξη Τσίπρα να νικήσει σε τρεις διαδοχικές εκλογές, για να ξεπεράσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο μισούν, αν και αυτός τους έκανε γνωστούς στο πανελλήνιο. Να είστε καλά!)


pitsirikos.net



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων.

Εμείς απλά τα δημοσιεύουμε και η αξιολόγησή τους επαφίεται στη κρίση του αναγνώστη.

Αποποιούμαστε κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες